Als klein meisje van een jaar of acht wist Mariska het al zeker: zij wilde de zorg in. ‘’Ik wilde kraamverzorgster worden”, vertelt ze. “Als je echt met kinderen wilt werken kun je beter naar de kinderafdeling in het ziekenhuis”, adviseerde haar moeder. Mariska volgde haar raad op en werkt inmiddels al bijna 33 jaar in Laurentius.

”Dit is wat ik wilde. Ik ga nooit met tegenzin naar mijn werk, alleen heb ik soms wat moeite met die vroege wekker’’, zegt ze lachend. Het zijn de afwisseling en de dynamische omgeving die Mariska aanspreken in haar werk: van pasgeboren tot pubers, met uiteenlopende ziektebeelden die voorbij komen. Voor Mariska is werken met kinderen meer dan medische zorg verlenen. ‘’Soms moeten kinderen iets wat ze liever niet willen, bijvoorbeeld een prik of een bepaalde behandeling. Ik zie het als een uitdaging om ze over die drempel heen te helpen, het ijs breken met een kietelspelletje of grapje tussendoor.’’

Nooit stil zitten
Wie denkt dat Mariska na haar werkdag de benen omhoog gooit, heeft het mis. Stilzitten is niets voor haar. ‘’Ik ben al een aantal jaar vrijwilliger bij Happy Holiday, vakantieweken voor gezinnen waarvan een of meerdere kinderen ziek zijn. Tijdens zo’n vakantie ontlasten we ouders 24/7, zodat ze echt even kunnen opladen. Het is hard werken, maar zo dankbaar. Aan het einde van de week vloeien er altijd tranen, bij de gezinnen en bij ons, omdat je echt iets beleefd hebt samen.’’ Als je Mariska vraagt waarom ze – ondanks haar volle agenda – toch steeds weer nieuwe dingen oppakt, hoeft ze niet lang na te denken. ”Omdat ik het gewoon heel erg leuk vind’’, zegt ze met een glimlach. ‘’Ik leer graag nieuwe mensen kennen en de hele dag thuiszitten is niks voor mij. Ik doe het met veel plezier en het geeft me energie.’’

Alsof ze nog niet genoeg te doen heeft, meldde Mariska zich ook aan als zorgvrijwilliger bij het Plattelandshoés, een warm en kleinschalig hospice en verblijfshuis. ‘’Toen ik de zoveelste oproep voorbij zag komen dacht ik, ik doe het gewoon. In het begin moest ik wel wennen. In het ziekenhuis werk ik aan het begin van het leven en daar aan het einde. Maar de dankbaarheid is enorm. Je maakt een praatje, drinkt een kop koffie met de mensen. Die momenten zijn minstens zo belangrijk als de medische zorg. Wat ik leer bij mijn vrijwilligerswerk neem ik mee naar het ziekenhuis en andersom . Dat gaat vaak onbewust. Het verrijkt me als persoon en als zorgverlener.’’

Omdat het keileuk is
Als je Mariska vraagt wat haar drijft, is het antwoord simpel: ‘’Omdat het gewoon keileuk is. De dankbaarheid van iedereen is zo ontzettend mooi. Ik ga elke keer met een goed gevoel naar huis.’’ En misschien is dat wel precies wie Mariska is: een zorgverlener in hart en nieren, die haar kennis en haar hart inzet om het leven van anderen een beetje lichter te maken. Op de kinderafdeling, tijdens vakantieweken of in het hospice. ‘’Het zit gewoon in mij en ik zou ook niet anders willen”, zegt Mariska met een glimlach.